Prins Siegfried viert het feest van zijn volwassenheid. Iedereen is vrolijk behalve de prins zelf. Zijn moeder heeft hem verteld dat hij over twee dagen, tijdens het grote bal, bekend moet maken wie zijn vrouw wordt. En prins Siegfried weet nog niet met wie hij wil trouwen.
Als het feest voorbij is en de gasten zijn vertrokken gaat Siegfried naar buiten met zijn pijl en boog. Hij wandelt rond in de grote tuin van het paleis. Hij loopt verder dan hij ooit gedaan heeft, zo komt hij bij een somber meer. Diep in zijn gedachten verzonken staart hij in het zwarte water. Er komt een grote groep witte zwanen aangevlogen, gakkend strijken ze neer op het water.
Siegfried spant een pijl in zijn boog om één van de zwanen af te schieten. Maar tot zijn verbazing veranderen de zwanen op dat moment in meisjes. Hij laat zijn oog vallen op Odette, de leidster van de groep. Odette vertelt aan de prins dat zij een prinses is en de andere meisjes zijn haar dienaressen. De boze tovenaar, Rothbart, heeft een vloek over hen uitgesproken. Daardoor nemen ze nu alleen nog ’s nachts hun ware gedaantes aan, overdag moeten ze zwanen zijn. De prins blijft de hele nacht bij de meisjes, ze vertellen elkaar verhalen en en ze dansen met elkaar.
Maar bij het ochtendgloren komt de boze Rothbart in de gedaante van een roofvogel, hij jaagt Siegfried weg. De volgende dag ontmoet prins Siegfried Odette weer bij het meer en de hij verklaart haar zijn liefde. Hij vraagt of ze de volgende dag op het kasteel wil komen om voorgesteld te worden als de bruid. Odette wil dat dolgraag, als ze met een prins trouwt en ze hebben elkaar eeuwig lief, dan wordt de vloek die over haar en haar dienstmeisjes is uitgesproken opgeheven. Toch zal het erg moeilijk worden want tovenaar Rothbart zal er alles aan doen om te voorkomen dat Odette met Siegfried kan trouwen. En inderdaad, tovenaar Rothbart heeft door dat de prins en Odette met elkaar willen trouwen. Hij is druk bezig een plan te verzinnen om dit te dwarsbomen.
De volgende dag, op het bal, verschijnt de dochter van Rothbart die sprekend op Odette lijkt. De prins en dit meisje, Odile, dansen de hele avond. Siegfried heeft niet door dat achter het raam een zwaan hulpeloos met haar vleugels tegen het glas slaat. Odile wordt voorgesteld als bruid. Op dat moment klinkt er een wanhopig geluid en dan ziet prins Siegfried door het raam de ware Odette. Iedereen schrikt; de prins heeft meteen door dat hij bedrogen is door de boze tovenaar. De prins rent naar buiten waar Odette op de grond ligt. Hij biedt haar zijn verontschuldigingen aan en overtuigt haar van de liefde die hij voor haar voelt. Zij vergeet hem, maar het is al te laat. Ze kan niet met de prins trouwen, hij heeft zijn eeuwige trouw al aan Odile verklaard. Haar vloek zal voor altijd blijven voortbestaan. Tovenaar Rothbart verschijnt op dat moment met zijn dochter bij het zwanenmeer. Er volgt een spannend gevecht tussen de tovenaar en de prins terwijl het stormt en onweert. Siegfried wint uiteindelijk. De prins ziet Odette langzaam wegkwijnen in haar verdriet. Hij gaat naar haar toe en zo zitten ze een tijd bij elkaar. Dan nemen ze stilzwijgend een besluit. Zonder elkaar willen ze niet leven. De prins neemt Odette in zijn armen, haalt diep adem en springt in het gitzwarte water van het zwanenmeer. Ze kunnen nu voor altijd bij elkaar zijn.
Het zwanenmeer door het staatscircus van China: ongelooflijk, naar het enge toe maar wel heel knap!
